Czy możliwe jest zwiedzenie Paryża w dwa dni? Odpowiemy zupełnie szczerze – nie. Nie zmienia to jednak faktu, że większość osób nie może sobie pozwolić na dwutygodniowe poznawanie każdej stolicy – czy choćby tych największych i najsłynniejszych metropolii – a tyle mniej więcej potrzeba czasu, żeby w pełni nacieszyć się ich urokami.
Możliwe jest jednak takie ułożenie programu wycieczki, by odwiedzić zarówno kultowe miejsca, pełne turystów, zgiełku i wrzawy, jak i te mniej uczęszczane, w których wyczuć można prawdziwą atmosferę danego miasta – w tym przypadku stolicy Francji.
Syndrom paryski jest rzadkim zjawiskiem i występuje głównie u osób, które mają zbyt idealistyczne oczekiwania co do Paryża, często wywołane przez romantyczną wizję miasta prezentowaną w mediach, literaturze czy filmach. Takie osoby są mocno rozczarowane rzeczywistością, która rzadko kiedy jest w stanie sprostać filmowym standardom (i nie dotyczy to tylko Paryża). Co ciekawe, syndrom paryski może przybrać dość poważny przebieg, a zdarza się, że objawy obejmują halucynacje, lęki, depresję, poczucie rozczarowania, dezorientację, irytację, nadmierną tęsknotę za domem lub obsesyjne myśli na temat Paryża.
Na liście obiektów do zwiedzenie nie zabrakło kawiarni, restauracji – bo przecież nie ma nic przyjemniejszego niż zwiedzanie kubkami smakowymi – oraz licznych zabytków, muzeów i klimatycznych uliczek.
Zakładamy, że przylecisz nad Sekwanę w piątek wieczorem lub sobotę bardzo wczesnym rankiem, dzięki czemu zwiedzanie będziesz mógł rozpocząć już od śniadania, na które oczywiście zaprosimy Cię do wspaniałych i pełnych uroku francuskich knajpek.
Dzień I: Luwr, wieża Eiffla i rejs po Sekwanie
Nie ma lepszego rozpoczęcia dnia niż pożywne śniadanie,a przynajmniej nie możemy o takim nic napisać. Dlatego proponujemy rozpocząć dzień pełen atrakcji od bliższego poznania się z kuchnią francuską. Jako że naszym pierwszym celem jest Luwr, w jego szeroko pojętym sąsiedztwie znajdziesz Café de la Paix – klasyczną paryską kawiarnię i restaurację, która znajduje się na rogu placu Opéra. Oferuje szeroki wybór dań śniadaniowych, w tym jajka, croissanty, owoce morza i inne przysmaki. Jest to miejsce o eleganckiej atmosferze i wyśmienitej obsłudze.
Już po śniadaniu, z pełnym brzuchem i doskonałym humorem, możesz skierować swoje kroki prosto do największego muzeum sztuki na świecie, które w swoich eleganckich salach zgromadziło ok. 300 000 eksponatów, w tym jedne z najbardziej rozpoznawalnych arcydzieł w historii.
Muzeum czynne jest codziennie od 9.00 do 18.00, za wyjątkiem piątku, kiedy drzwi Luwru otwarte są od 9.00 do 21.45, oraz wtorku, w który cały gmach jest zamknięty. W każdą pierwszą sobotę miesiąca w godzinach 18.00-21.45 w jego progi można wejść zupełnie za darmo, ale i tak obowiązuje wówczas zakup biletu przez internet.
I zdecydowanie warto to zrobić, nawet ze sporym wyprzedzeniem, bo bilet uprawnia do wejścia o konkretnej godzinie i żeby zagwarantować sobie poranne zwiedzanie, a takie mamy w planach, trzeba odpowiednio wcześnie zainteresować się zakupem. Unikniesz też w ten sposób długich kolejek do kas biletowych. A musisz wiedzieć, że Luwr odwiedzany jest codziennie przez ponad 15 000 spragnionych historii sztuki turystów.
Bilety można kupić na stronie Luwru (https://www.louvre.fr/en) lub na stronie jednej z agencji pośredniczących (https://www.getyourguide.pl/luwr-l3224/). Pojedyncza wejściówka kosztuje 22 euro.
Pierwotnie Luwr był fortem obronnym w XIII wieku. Później, w okresie renesansu, stał się rezydencją królewską i pałacem. Dopiero w 1793 roku został przekształcony w muzeum, które jest dostępne dla publiczności do dziś.
Luwr jest podzielony na kilka działów, które obejmują różne okresy historyczne i style artystyczne. Oto główne części największego muzeum naszego globu.
Sztuka starożytna
Ten dział obejmuje starożytną sztukę egipską, grecką i rzymską. Można tam znaleźć mumię, posągi i rzeźby, wazy, obrazy na wazach, a także wiele innych cennych artefaktów.
Malarstwo europejskie
To dział, w którym znajdują się dzieła takich mistrzów jak Leonardo da Vinci, Rembrandt, Vermeer, Rubens, Monet i wiele innych. Obrazy są rozmieszczone chronologicznie i reprezentują różne style i epoki.
Rzeźba
W tej sekcji można podziwiać kolekcję rzeźby, zarówno starożytną, jak i nowszą. Znajdują się tam m.in. słynne rzeźby jak „Wenus z Milo” i „Wiktoria z Samotraki”.
Sztuka islamska
Ten dział prezentuje sztukę i rzemiosło z krajów islamskich, takie jak ceramika, metaloplastyka, tkaniny i manuskrypty.
Malarstwo francuskie
Luwr posiada również znaczącą kolekcję malarstwa francuskiego, obejmującą dzieła takich artystów jak Jacques-Louis David, Eugène Delacroix i innych.
Po zwiedzaniu wspaniałych sal i niezliczonych eksponatów warto jest przewietrzyć głowę, spacerując w słynnych ogrodach Luwru, znanych również pod nazwą Ogrody Tuileries. Ogrody zostały zaprojektowane w stylu francuskiego ogrodu renesansowego w XVI wieku przez Katarzynę Medycejską, a później przekształcone przez Andre Le Notre, słynnego projektanta Wersalu. Ogrody były pierwotnie częścią pałacu Tuileries, który został zniszczony w 1871 roku. Pałacu już nie ma, ogrody zostały.
Ogrody są wyposażone w liczne leżaki, na których można odpocząć i cieszyć się słońcem. Można też zatrzymać się w jednej z kawiarni, które oferują napoje, przekąski i widok na piękne otoczenie. Idealne miejsce na krótki wypoczynek przed dalszą drogą.
A dalsza droga wiedzie… na obiad! Jedną z wspaniałych restauracji, które znajdziemy w drodze pomiędzy Luwrem a Wieżą Eiffla (Twój następny cel), a które nie jest tak bardzo popularne wśród turystów, jest restauracja „Les Cocottes” znajdująca się w 7. dzielnicy Paryża, blisko Muzeum Rodina.
Les Cocottes to bistro, które specjalizuje się w daniach serwowanych w żeliwnych naczyniach (cocottes). Kuchnia opiera się na świeżych i sezonowych składnikach, a menu zmienia się regularnie. To prawdziwe oblicze kulinarnego Paryża.
Po posiłku czas na najsłynniejszy zabytek stolicy Francji – wieżę Eiffla. Bilety na wieżę nabyć można w dwóch z czterech nóg, na których wspiera się konstrukcja. Wieża czynna jest cały rok w godzinach 9.30-22.45. Ceny biletów to 29,40 euro dla dorosłych, 14,70 euro dla dzieci i młodzież w wieku 12-24 lata oraz 7,40 euro dla dzieci w wieku 4-11 lat.
Na górę dostać się można schodami lub windą. O ile nie jesteś w Paryżu z powodu pobicia jakiegoś rekordu związanego z pokonaniem jak największej liczby schodków, o tyle lepiej jest skorzystać z technologii. Dlaczego? Łączna liczba stopni w wieży to aż 1665. I choć nie trzeba ich wszystkich pokonać, to jednak zdecydowanie lepiej wjechać na górę windą i cieszyć się pięknym widokiem.
Teraz czas na kilka słów o samej konstrukcji. Budowa Wieży Eiffla rozpoczęła się 28 stycznia 1887 roku i została ukończona w 1889 roku. Całkowity czas budowy wyniósł 2 lata, 2 miesiące i 5 dni. Wieża Eiffla miała pierwotną wysokość 330 metrów, co czyniło ją najwyższą budowlą na świecie w tamtym czasie. Symbol Paryża został zbudowany z żelaza przy użyciu ponad 18 000 części metalowych i 2,5 miliona nitów.
Podczas projektowania konstrukcji Gustave Eiffel planował, że wieża będzie służyła jako tymczasowa konstrukcja na czas Wystawy Światowej w Paryżu w 1889 roku. Miała ona zostać rozebrana po 20 latach. Jednak wieża szybko zyskała popularność i okazała się przydatna jako wieża telekomunikacyjna, co przyczyniło się do jej zachowania.
Po upływie 20 lat wieża miała się świetnie a przez ten czas wrosła w panoramę Paryża, stając się integralną częścią miasta. Z czasem zyskała status miejsca kultowego. Dziś jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli na świecie.
Na Wieży Eiffla znajduje się kilka restauracji, w których można delektować się posiłkiem i cieszyć się panoramicznymi widokami Paryża. Jedną z nich jest słynna Le Jules Verne. To ekskluzywna restauracja znajdująca się na drugim poziomie Wieży Eiffla. Oferuje ona wykwintne dania kuchni francuskiej i zapierające dech w piersiach widoki na miasto. Rezerwacje składać można za pośrednictwem strony https://booking.lejulesverne-paris.com/en, jednak ostrzegam, że nie będzie to tani posiłek. Menu degustacyjne złożone z siedmiu dań kosztuje 275 euro od osoby. Cóż, zdaniem wielu warto tyle wydać. I jeszcze jedna ważna informacja – odzież sportowa nie jest akceptowana.
Dzień wypada zakończyć z przytupem, a takowym z pewnością będzie rejs po Sekwanie i podziwianie Paryża z tej niecodziennej perspektywy. Najpopularniejszym i największym przewoźnikiem oferującym rejsy po Sekwanie jest firma Bateaux Parisiens – to praktycznie gwarancja jakości.
Bilety można zakupić na miejscu, gdyż statek wypływa spod samej wieży Eiffla, jednak lepiej zrobić to wcześniej online. Ceny wahają się od kilkudziesięciu złotych za godzinny rejs obejmujący obejrzenie najważniejszych zabytków, po nawet kilkaset złotych za romantyczny rejs wieczorem okraszony romantyczną kolacją. Być może trąci to trochę banałem, ale jeśli jest to jedno z Twoich marzeń z dzieciństwa, no cóż, marzenia trzeba spełniać!
Rejsy po Sekwanie zazwyczaj obejmują najbardziej malownicze obszary miasta, takie jak Île de la Cité, Katedra Notre-Dame, Luwr, Wieża Eiffla, Orsay, dzielnica La Defense i wiele innych. Podczas rejsu można zobaczyć słynne mosty Paryża, które stanowią ważny element krajobrazu miasta.
W przypadku niektórych rejsów – na pewno u wspomnianego przewoźnika (Bateaux Parisiens) – dostępne są przewodniki lub systemy audioprzewodników w języku polskim lub angielskim, które dostarczają ciekawych informacji o miejscach, które mijasz. To może być świetna okazja do poznania historii i anegdot związanych z Paryżem.
Pamiętaj, by na rejs po Sekwanie zabrać ze sobą okrycie wierzchnie, które ochroni Cię przed zimnymi porywami wiatru – nawet w bardzo ciepłe dni długie przesiadywanie na statku może być dokuczliwe. Jeśli istnieje taka możliwość, wybierz miejsce na górnym pokładzie, skąd rozpościerają się po prostu lepsze widoki.
Dzień II: Katedra Notre-Dame, Łuk Triumfalny i Pola Elizejskie
Co prawda słynna katedra Notre-Dame będzie dostępna dla zwiedzających najwcześniej w 2024 roku, jednak nic nie stoi na przeszkodzie, by przespacerować się w jej sąsiedztwie i poczuć ducha średniowiecznego Paryża. Zabytek znajduje się na wyspie Île de la Cité, która jest jedną z dwóch naturalnych wysp na Sekwanie w centrum Paryża.
Île de la Cité jest doskonałym miejscem do spaceru, odkrywania urokliwych uliczek, sklepików z pamiątkami i kawiarni. Spacerując po wyspie, można cieszyć się pięknymi widokami Sekwany, starą architekturą i atmosferą starego Paryża. Z pewnością znajdziesz tam niejedno miejsce, gdzie zjesz śniadanie we francuskim stylu i napijesz się aromatycznej kawy.
Wróćmy jednak do samej katedry. Notre-Dame ma ponad 850 lat i jest jednym z najważniejszych zabytków gotyckiej architektury w Europie. Jej budowa rozpoczęła się w 1163 roku i trwała prawie 200 lat. Wierzchołek wieży północnej sięga 69 metrów, a wieży południowej – 68 metrów. Długość katedry wynosi około 130 metrów, szerokość – około 48 metrów, a wysokość sklepień sięga 33 metrów.
Katedra Notre-Dame posiada kilka dzwonów, w tym słynny dzwon Emmanuel, który waży ponad 13 ton. Dzwon ten jest regularnie używany podczas ceremonii i uroczystości.
W kwietniu 2019 roku Katedra Notre-Dame doznała poważnych uszkodzeń w wyniku pożaru. Większość dachu i słynnych iglic została zniszczona. Trwają prace renowacyjne, które mają przywrócić katedrze jej dawny blask.
Przed pożarem możliwe było wejście na wieżę katedry i podziwianie przepięknego widoku Paryża. Wspinaczka obejmuje przejście przez wąskie i kręte schody, co dla niektórych jest atrakcją samą w sobie, ale jeśli nie jest, gwarantujemy, że widok z góry zadośćuczyni trudowi. I choć aktualnie nie ma szans, by wdrapać się na szczyt Notre-Dame, katedra widziana z perspektywy ulicy również wzbudza respekt i warto się tam pojawić.
Po opuszczeniu Île de la Cité czas na Łuk Triumfalny i Pola Elizejskie. Spacer spod Katedry Notre-Dame do samego Łuku trwa aż godzinę, ale wiedzie wzdłuż sekwany i warto poświęcić ten czas, by napawać się Paryżem. Tym bardziej, że część tej drogi przypada na przesławne Pola Elizejskie.
To jedna z najbardziej znanych ulic na świecie. Rozciągają się na długości 1,9 km, poczynając od Łuku Triumfalnego i prowadząc do Place de la Concorde. Ulica otoczona jest eleganckimi budynkami, sklepami, kawiarniami i restauracjami. Spacerując po Polach Elizejskich, można skosztować paryskich specjałów i poczuć puls miasta. Można wstąpić także do jednego z wielu luksusowych sklepów, których na Polach Elizejskich jest na pęczki.
Pola Elizejskie oferują również szeroki wybór restauracji, kawiarni i barów. Można tam skosztować tradycyjnych francuskich potraw, delektować się kawą na tarasie przy ulicy lub zrelaksować się w eleganckiej restauracji. Tobie zostawiamy wolność wyboru – spaceruj, raduj oczy i wybieraj!
Bez cienia wątpliwości spacer po Polach Elizejskich jest niezwykłym doświadczeniem, które pozwala poczuć magię Paryża. Malownicze aleje, eleganckie budynki, zapierający dech w piersiach widok na Łuk Triumfalny i szerokie chodniki tworzą wyjątkową atmosferę.
A właśnie – Łuk Triumfalny. Znajduje się na placu Charlesa de Gaulle’a, na końcu Pól Elizejskich. Łuk został zbudowany jako symbol triumfu i chwały armii francuskiej na rozkaz Napoleona Bonaparte w 1806 roku. Cesarz Francuzów nigdy nie zobaczył końca budowy, który nastąpił w 1836 roku.
Pod Łukiem Triumfalnym znajduje się Grobowiec Nieznanego Żołnierza, który jest miejscem pamięci poległych żołnierzy, których tożsamość pozostaje nieznana.
Łuk Triumfalny jest imponującą budowlą o wysokości 50 metrów, szerokości 45 metrów i głębokości 22 metrów. Jego architektura nawiązuje do starożytnych łuków triumfalnych, takich jak Łuk Tytusa w Rzymie.
Obiekt jest czynny w godzinach 10.00 – 22:30 od października do końca marca, a także w godzinach 10.00 – 23.00 w pozostałym okresie. Bilet wstępu kosztuje 16 euro dla osób dorosłych i jest wolny dla dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. Wejściówka upoważnia do wejścia na taras widokowy, z którego rozpościera się przepiękny widok na Pola Elizejskie, Luwr, Wieżę Eiffla i znaczną części Paryża. Na pewno zapamiętasz ten obrazek.
Po tak długim spacerza zakonczonym podziwianiem kolejnego światowej sławy zabytku zgłodniały nawet najwytrwalszy miłośnik historii. Na obiad polecamy restaurację Le Hide – to mała restauracja specjalizująca się w kuchni japońskiej i francuskiej. Znajduje się ona w odległości 5-minutowego spaceru od Łuku Triumfalnego i oferuje szeroki wybór dań, takich jak sushi, steki i desery. Restauracja ma przytulną atmosferę i jest często doceniana przez lokalnych mieszkańców. Nie powala też cenami (nie znajduje się przy Polach Elizejskich). Stolik zarezerwować możesz pod adresem https://www.lehide.fr/
I w ten oto sposób dotarliśmy do końca naszej krótkiej, weekendowej wycieczki po Paryżu. Z pewnością nie udało się zwiedzić nawet drobnego procenta wszystkich miejsc wartych wizyty, ale wybrane atrakcje pozwalają na własnej skórze odczuć paryska atmosferę i odpowiedziec na pytanie, czy dzisiejszy Paryż wciąż ma to coś. My uważamy, że pomimo pewnych problemów stolica Francji nadal pełna jest magii i zasługuje na tytuł Miasta Zakochanych. Kto raz odwiedził Paryż z pewnością tu wróci. Au revoir!
Dołącz do dyskusji