Dominikana – perła Karaibów
Dominikana leży na wyspie Haiti, która z kolei wchodzi w skład archipelagu Wielkich Antyli na Morzu Karaibskim. Haiti jest drugą co do wielkości wyspą w regionie Karaibów, po Kubie. W wielu językach świata ten tropikalny skrawek lądu nazywany jest jednak Hispaniolą – dokładnie takie miano Krzysztof Kolumb nadał wyspie w epoce wielkich odkryć.
Dominikana na lądzie sąsiaduje tylko z jednym krajem… Haiti, które zajmuje ⅓ powierzchni wyspy i leży w zachodniej części. Kraj ma długą linię brzegową, obejmującą zarówno wybrzeże atlantyckie na północy, jak i karaibskie na południu.
Stolicą Dominikany jest Santo Domingo, które znajduje się na południowym wybrzeżu kraju, nad Morzem Karaibskim. Miasto to jest również najstarszą ciągle zamieszkaną europejską osadą w obu Amerykach i jednym z najważniejszych kulturalnych i ekonomicznych centrów regionu.
Pogoda
Klimat Dominikany jest tropikalny, z porą deszczową trwającą od maja do listopada oraz sezonem huraganowym, który zazwyczaj przypada na okres od czerwca do listopada. Temperatury są wysokie przez cały rok, z niewielkimi wahaniami sezonowymi.
Najlepszy okres na urlop na Dominikanie trwa od grudnia do kwietnia. W tym czasie pogoda jest najbardziej sprzyjająca turystom – jest sucho, a temperatury są umiarkowane i komfortowe, oscylujące wokół 25-30°C.
Zwiedzanie
Punta Cana i Puerto Plata to regiony, w których aż roi się od monumentalnych hoteli największych sieci – tam każdy turysta spragniony obsługi all inclusive oraz bajecznych plaż z turkusową wodą znajdzie coś dla siebie. Dominikana to jednak znacznie więcej niż hotele. W zasadzie dopiero poza typowo turystycznymi obszarami robi się naprawdę ciekawie. Oto najważniejsze miejsca do zwiedzenia.
1. Santo Domingo
Stolica Dominikany, założona w 1496 roku przez Bartolomeo Kolumba, brata Krzysztofa Kolumba. Jest najstarszym stale zamieszkałym europejskim miastem w obu Amerykach.
Atrakcje: Zona Colonial, czyli kolonialna dzielnica wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, zawierająca zabytki takie jak Katedra Najświętszej Marii Panny (najstarsza katedra w obu Amerykach), Alcázar de Colón (rezydencja syna Krzysztofa Kolumba), a także liczne muzea, restauracje i sklepy.
2. Punta Cana
Pico Duarte to najwyższy szczyt na Karaibach, wznoszący się na wysokość 3 098 metrów nad poziomem morza. Znajduje się w Kordylierze Środkowej (Cordillera Central) w zachodniej części Dominikany, w Parku Narodowym Armando Bermúdez oraz Parku Narodowym José del Carmen Ramírez.
Wspinaczka na Pico Duarte to jedno z najbardziej ekscytujących i wymagających wyzwań dla miłośników trekkingu i gór. Trasa na szczyt zwykle trwa 2-3 dni, oferując malownicze widoki na lasy, rzeki, wodospady i różnorodne ekosystemy.
Polecane trasy:
Trasa od La Ciénaga: Najbardziej popularna i najłatwiejsza trasa, która rozpoczyna się w wiosce La Ciénaga niedaleko Jarabacoa. Trasa ma długość około 23 km w jedną stronę.
Trasa od Manabao: Alternatywna trasa, która jest nieco dłuższa i bardziej wymagająca, ale oferuje równie spektakularne widoki.
Trasa od Constanza: Trasa dla zaawansowanych górołazów, która jest mniej uczęszczana, ale oferuje wspaniałe widoki i możliwość zetknięcia się z dziką przyrodą.
3. Park Narodowy Los Haitises
Obszar chroniony na północnym wschodzie Dominikany, znany z bogatej przyrody, jaskiń i mangrowych lasów.
Atrakcje: Wycieczki łodzią po namorzynowych lasach, zwiedzanie jaskiń z prekolumbijskimi malowidłami, obserwacja dzikiej przyrody, w tym rzadkich gatunków ptaków.
4. Jarabacoa
Górska miejscowość w regionie Cibao, znana jako „miasto wiecznej wiosny” ze względu na swój łagodny klimat.
Atrakcje: Wodospady takie jak Salto de Jimenoa i Salto Baiguate, rzeka Yaque del Norte, która oferuje rafting i kajakarstwo, oraz piękne krajobrazy idealne do pieszych wędrówek i jazdy konnej.
5. Bayahibe i Park Narodowy Cotubanamá
Malownicza wioska rybacka na południowym wybrzeżu, stanowiąca bramę do Parku Narodowego Cotubanamá.
Atrakcje: Wycieczki na wyspę Saona, nurkowanie i snorkeling w krystalicznie czystych wodach, plaże takie jak Playa Dominicus, oraz zwiedzanie naturalnych jaskiń i ekosystemów parku. Te pięć miejsc oferuje różnorodne atrakcje, od zabytków historycznych i kulturowych, przez przyrodnicze piękno i aktywności na świeżym powietrzu, po luksusowy wypoczynek na plażach. Dominikana jest krajem, który zadowoli zarówno miłośników historii, przyrody, jak i relaksu.
Ciekawostki
Muzyka i taniec
Dominikana jest kolebką merengue i bachaty, dwóch popularnych gatunków muzycznych i tańców latynoamerykańskich. Merengue jest szybsze i bardziej energetyczne, podczas gdy bachata jest bardziej romantyczna i melancholijna.
Kuchnia
Dominikańska kuchnia jest mieszanką wpływów afrykańskich, europejskich i rdzennych. Popularne dania to m.in. „la bandera” (dosłownie „flaga”), które składa się z ryżu, fasoli i mięsa, oraz „mangu” – puree z zielonych bananów.
Baseball
Bejsbol jest narodowym sportem Dominikany. Wielu dominikańskich graczy odnosi sukcesy w Major League Baseball (MLB) w Stanach Zjednoczonych. Dominikana jest drugim co do liczby graczy krajem w MLB, zaraz po USA.
Religia
Większość Dominikańczyków to katolicy, a religia odgrywa ważną rolę w ich codziennym życiu. Kościół i religijne tradycje są szanowane i celebrowane przez całe społeczeństwo. Patronką Dominikany jest Matka Boża z Altagracia. Jej święto obchodzone jest 21 stycznia i jest jednym z najważniejszych dni religijnych w kraju.
Kenia
Kraj, który leży idealnie na równiku i może pochwalić się niezwykłym bogactwem środowiska naturalnego. Co roku Kenię odwiedza blisko 1,5 milionów turystów (dane z 2017 roku), najwięcej z USA,Wielkiej Brytanii i Chin, którzy spragnieni są kontaktu z dziką przyrodą. To właśnie tutaj, w słynnych parku narodowym masai Mara, podróżnicy z całego świata mogą podziwiać tzw. Wielką Wędrówkę.
To jedno z najbardziej spektakularnych zjawisk przyrodniczych na świecie. Co roku około 1,5 miliona gnu, 200 tysięcy zebr i 500 tysięcy gazeli przemieszcza się między Parkiem Narodowym Serengeti w Tanzanii a Rezerwatem Narodowym Masai Mara w Kenii.
Migracja przyciąga wiele drapieżników, w tym lwy, gepardy, lamparty i hieny. Polowanie na migrujące stada jest często dramatycznym widowiskiem.
Kenia leży nad Oceanem Indyjskim, granicząc z Somalią na północnym wschodzie, Etiopią na północy, Sudanem Południowym na północnym zachodzie, Ugandą na zachodzie i Tanzanią na południu.
Cała populacja liczy sobie około 53 milionów obywateli, przy czym struktura etniczna państwa jest bardzo złożona i składa się z wielu różnych grup plemion, w tym Kikuyu, Luhya, Luo, Kalenjin i słynnych na cały świat Masajów.
Oficjalnymi językami są suahili i angielski. Suahili jest używane jako lingua franca, a angielski jest językiem administracji i edukacji.
Dominującą religią jest chrześcijaństwo, z licznymi wspólnotami protestanckimi i katolickimi. Istnieją również mniejsze grupy muzułmańskie i tradycyjne wierzenia afrykańskie.
Pogoda
Kenia posiada zróżnicowany klimat, który różni się w zależności od regionu. Wybrzeże ma klimat tropikalny, centralne wyżyny są chłodniejsze, a północne i północno-wschodnie regiony są bardziej suche i gorące.
Wybór najlepszego czasu na wizytę w Kenii zależy od planowanych aktywności i regionów, które chcesz zobaczyć. Pora sucha od czerwca do października jest najlepsza na safari, podczas gdy sezon od grudnia do marca to czas idealny na plażowanie i odpoczynek.
Zwiedzanie
Oprócz wspomnianego już obszaru chronionego Masai Mara Kenia posiada inne warto odkrycia miejsca, choć z pewnością mniej słynne.
Park Narodowy Amboseli
Park Narodowy Amboseli jest znany ze spektakularnych widoków na Kilimandżaro, najwyższą górę Afryki. To bardzo zróżnicowany teren, znaleźć tu można wszystko od suchych równin po mokradła. Jest także domem dla dużych stad słoni. Oto jego główne atrakcje:
- Widoki na Kilimandżaro: Najlepsze widoki na górę można podziwiać podczas wschodu i zachodu słońca.
- Słonie: Amboseli jest znany z dużych stad słoni, które można obserwować z bliska.
- Safari: Możliwość zobaczenia różnorodnych gatunków dzikich zwierząt, w tym lwy, zebry, hipopotamy i wiele gatunków ptaków.
- Kultura Maasai: Możliwość odwiedzenia wiosek Masajów i poznania ich tradycyjnego stylu życia.
Wyspa Lamu
Wyspa Lamu to część archipelagu Lamu, położona na wybrzeżu Kenii. Znana z bogatej historii i kultury, wyspa jest wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Lamu jest jednym z najstarszych i najlepiej zachowanych miast suahilijskich w Afryce Wschodniej.
- Stare Miasto Lamu: Spacer po wąskich uliczkach miasta, które zachowały swój tradycyjny charakter, z licznymi budynkami o architekturze suahilijskiej.
- Muzeum Lamu: Znajdujące się w dawnym pałacu gubernatora. Wystawa oferuje wgląd w bogatą historię i kulturę regionu.
- Festiwale Kulturalne: Lamu jest gospodarzem wielu festiwali, takich jak Festiwal Lamu, który celebruje lokalną kulturę, muzykę i tradycje.
Nairobi
Stolica Kenii jest jednym z najważniejszych miast Afryki Wschodniej. Zostało założone w 1899 roku przez Brytyjczyków jako węzeł kolejowy podczas budowy Kolei Ugandyjskiej. Szybki rozwój ośrodka miejskiego zapewnił Nairobi status stolicy Brytyjskiej Afryki Wschodniej w 1905 roku. Po uzyskaniu niepodległości przez Kenię w 1963 roku, Nairobi zachowało swoją pozycję jako stolica kraju i centrum polityczne, gospodarcze oraz kulturalne.
Co warto zobaczyć w Nairobi? Przed wszystkim Bomas of Kenya, czyli centrum kulturalne, które prezentuje tradycyjne domy (bomas) i kulturę różnych grup etnicznych w Kenii. Zwiedzający mogą liczyć na liczne pokazy tradycyjnych tańców, muzyki i sztuki.
Ciekawostki
Kultura pozdrowień
Każdy kontakt między ludźmi w Kenii zaczyna się od pozdrowienia. Nawet wchodząc do sklepu, Kenijczycy witają się uściskiem dłoni i zaczynają rozmowę z właścicielem sklepu. Można powiedzieć, że Kenia to prawdziwa Mekka small talku.
Tssss!
W Kenii syczenie („Tsss!”) jest powszechnym sposobem przyciągnięcia uwagi lub wyrażenia dezaprobaty w nieformalnych sytuacjach społecznych. Może być używane jako przywaołanie kelnera w restauracji, na ulicy, w sklepie lub w innych miejscach publicznych. Raczej unika się tej formy komunikacji w bardziej formalnych scenariuszach.
Uważaj na palce
Może nie dosłownie, ale warto ograniczyć wskazywanie czegoś lub kogoś palcem – jest to uznawane nie tyle za niegrzeczne, co wręcz obsceniczne.
Konserwatyzm
Homoseksualizm jest nielegalny w Kenii zgodnie z artykułem 162.28 Kodeksu Karnego, który zabrania stosunków „przeciw naturze” między mężczyznami, a także artykułem 165, który zakazuje „nieprzyzwoitych” zachowań między mężczyznami. Za złamanie tych przepisów grożą surowe kary, w tym kara pozbawienia wolności.
Nepal
Nepal, oficjalnie Republika Federalna Nepalu, to kraj położony w Azji Południowej w cieniu najwyższych gór świata – Himalajów. Kraj jest przecięty przez liczne rzeki, w tym Ganges i Brahmaputrę, które są źródłem życia dla tysięcy ludzi mieszkających w dolinach i na równinach Nepalu.
Nepal jest także znany z bogatej bioróżnorodności i bogatego środowiska naturalnego. Parki narodowe, takie jak Park Narodowy Sagarmatha i Park Narodowy Chitwan, chronią unikalne ekosystemy i gatunki zwierząt, w tym słonie azjatyckie, tygrysy bengalskie i nosorożce indyjskie.
Ten górzysty kraj jest jednym z najlepszych miejsc na świecie do wędrówek górskich i trekkingu. Szlaki trekkingowe, takie jak szlak Everest Base Camp i Langtang, przyciągają setki tysięcy turystów rocznie.
Mimo ogromnego bogactwa przyrody i kultury Nepal jest jednym z najbiedniejszych krajów świata. Duża część populacji żyje w skrajnym ubóstwie, a dostęp do podstawowych usług, takich jak opieka zdrowotna i edukacja, jest ograniczony.
Pogoda
Pogoda w Nepalu różni się w zależności od regionu i pory roku, ale najlepszym momentem na podróż do Nepalu jest zazwyczaj okres między październikiem a kwietniem, który jest uznawany za suchy sezon.
- Październik i listopad – jest to idealny czas na trekking w Himalajach, ponieważ pogoda jest sucha i chłodna, a widoczność jest dobra.
- Grudzień-luty – w tym okresie można liczyć na sporo słońca w ciągu dnia, ale noce mogą być chłodne, zwłaszcza w górach. Jest to dobry czas na zwiedzanie miast i głównych atrakcji turystycznych.
Zwiedzanie
Szlak Langtang
Jak już wspominaliśmy, szlak Langtang to jedna z najciekawszych pieszych tras trekkingowych w Nepalu. Oferuje niesamowite widoki na himalajskie szczyty, malownicze doliny, skryte w zaciszu potężnych masywów górskich wioski oraz liczne świątynie buddyjskie.
- Lokalizacja: Szlak Langtang znajduje się w regionie Langtang, na północ od stolicy Nepalu, Kathmandu. Jest to łatwo dostępny szlak trekkingowy, na który najlepiej wyruszyć z miasta Syabrubesi.
- Czas przejścia: Szlak można zazwyczaj pokonać w około 7-10 dni, w zależności od tempa trekkingu i tras wybranych przez turystów. Istnieją różne warianty przejścia szlaku, w tym trasy skrócone i rozszerzone, które można dostosować do swoich preferencji i umiejętności.
- Kultura i społeczność: Podczas trekkingu po szlaku Langtang można spotkać lokalne społeczności, takie jak Tamangowie i Sherpowie, którzy mieszkają w tradycyjnych wioskach wysoko w górach. Można poznać ich styl życia, kulturę, zwyczaje i tradycje, co sprawia, że jest to nie tylko wędrówka przez piękny krajobraz, ale również podróż kulturowa.
Katmandu
Kathmandu jest jednym z najstarszych miast na subkontynencie indyjskim, z bogatą historią sięgającą tysiącleci wstecz. Miasto było głównym ośrodkiem kulturalnym, religijnym i handlowym w regionie, przyciągając przez stulecia kupców, pielgrzymów i uczonych z całego świata.
Stolica Nepalu słynie z unikalnej architektury, która jest połączeniem stylów hinduskich i buddyjskich. Wśród głównych atrakcji znajdują się starożytne świątynie, pałace, stupy i kwartały miejskie. Popularne miejsca to Durbar Square, Swayambhunath (Stupa Małpia) i Pashupatinath.
Kathmandu jest centrum kulturalnym Nepalu, gdzie mieszają się różnorodne tradycje, języki i obyczaje. Ludność składa się głównie z Nepalczyków, ale w mieście żyją także mniejszości etniczne, takie jak Newarowie, Tamangowie i Tharu. Festiwale, tańce, muzyka i rękodzieło są ważnymi elementami życia kulturalnego miasta.
Ciekawostki
Namaste
Jednym z najczęstszych zwyczajów w Nepalu jest pozdrowienie „Namaste”, które polega na złożeniu dłoni razem i lekkim skłonie głowy. Jest to znak szacunku i uznania.
Tika
Innym powszechnym zwyczajem w Nepalu jest stosowanie Tika – niewielki znak na czole wykonany za pomocą mieszanki ryżu, jogurtu i czerwonego proszku vermilion. Tika jest symbolem szczęścia.
Kuchnia Nepalu
Typowe nepalskie posiłki składają się z Dal-bhat-tarkari, czyli zupy z soczewicy, ryżu i curry warzywnego. Danie to Nepalczycy spożywają nawet dwa razy dziennie. To absolutna podstawa ich wyżywienia.
Na nepalskich talerzach znaleźć też można pierogi Momos, które zazwyczaj są nadziewane mięsem (wołowiną, kurczakiem, wieprzowiną) lub warzywami, takimi jak kapusta, marchew, cebula i czosnek, oraz przyprawione różnymi ziołami i przyprawami.
Papua-Nowa Gwinea
Papua-Nowa Gwinea zajmuje wschodnią połowę wyspy Nowa Gwinea, a także liczne mniejsze wyspy porozrzucane na okolicznych akwenach. Mało kto wie, że jest to druga co do wielkości wyspa świata, ustępująca powierzchnią jedynie Grenlandii.
Jak najkrócej opisać Papuę? To cudny kraj o różnorodnym krajobrazie, obejmującym góry, dżungle, rzeki i wybrzeża oraz będący domem dla ponad tysiąca różnych grup etnicznych, z własnymi językami, tradycjami i zwyczajami. Wiele społeczności w Papui-Nowej Gwinei żyje w tradycyjny sposób, opierając się na rolnictwie, rybołówstwie i myślistwie. 85% ludności czynnej zawodowo pracuje na roli, gdzie w często prymitywnych warunkach uprawia się taro, jams, bataty i maniok.
Istnieją całe regiony, które są wciąż niedostępne dla świata zewnętrznego (w tym dla turystów) i stanowią coś w rodzaju „równoległego świata” – tam czas zwolnił, wręcz się zatrzymał.
Papua-Nowa Gwinea to jeden z najbardziej zróżnicowanych ekosystemów na świecie, z ogromną różnorodnością fauny i flory. W kraju występują unikalne gatunki roślin i zwierząt, w tym ptaki rajskie, kangury drzewne i kwiaty orchidei.
Ponadto znaleźć tu można wulkany, tropikalne wyspy, rafy koralowe i wioski żyjące rytmem utrwalonym całe wieki wcześniej.
Pogoda
Najlepszym czasem na podróż do Papui-Nowej Gwinei jest okres od maja do października, na który przypada pora sucha. W tym czasie pogoda jest zazwyczaj stabilna, a opady deszczu minimalne, co sprzyja zwiedzaniu i eksploracji różnych regionów kraju.
Warto jednak zauważyć, że Papua-Nowa Gwinea ma klimat równikowy, więc nawet w sezonie suchym należy się spodziewać wysokich temperatur i znacznej wilgotności. Polecamy również uważne śledzenie prognozy pogody i unikanie podróży w okresie, gdy istnieje ryzyko wystąpienia ekstremalnych zjawisk pogodowych, takich jak cyklony tropikalne.
Zwiedzanie
Rabaul
To miasto na wyspie Nowa Brytania słynie z aktywnych wulkanów, w tym wulkanu Tavurvur, który regularnie wybucha, tworząc widowiskowe gejzery lawy. Rabaul jest także miejscem, gdzie można odkrywać pozostałości po II wojnie światowej, takie jak schrony bojowe i wraki statków. Przyciąga zatem nie tylko miłośników natury, ale i entuzjastów historii.
Wyspy Sepik
Grupa wysp w północno-wschodniej części Papui-Nowej Gwinei, położona w delcie rzeki Sepik. Są one znane zarówno z bogatej kultury i sztuki plemiennej, jak również z unikalnego ekosystemu. Podczas wycieczki na na wyspy zetkniesz się z rdzennymi mieszkańcami, ch ich rytuałami, ceremoniami i rękodziełami. To prawdziwa podróż w czasie.
Wyspy Trobriand
Wyspy Trobriand to grupa czterech większych i wielu mniejszych wysp koralowych położonych w Archipelagu Wysp Luizjadów, u wybrzeży Papui-Nowej Gwinei. Można tu nurkować w krystalicznie czystych wodach lagun, odkrywać rafy koralowe i obserwować bogactwo morskiego życia.
Społeczności na wyspach żyją w tradycyjnych strukturach społecznych, w których ważną rolę odgrywa matriarchalny system dziedziczenia i wymiany towarowej, znany jako system Kula. To jest egzotyka przez wielkie E!
Ciekawostki
Punktualność lub jej brak…
Papuasi nie przykładają dużej wagi do punktualności i często nie mają nic przeciwko czekaniu na innych.
K-Word
Unikaj nazywania autochtonów per „kanaka”. Może to być uznane (i raczej na pewno będzie) za obraźliwe i pogardliwe. Oznacza ono niewolnika na plantacji trzciny cukrowej, na których wielu Papuasów zmuszanych było w przeszłości do pracy na rzecz europejskich imperiów kolonialnych.
Kraina różnorodności
Papua-Nowa Gwinea zamieszkana jest przez ponad 800 różnych grup etnicznych, mówiących w ponad 800 różnych językach. To sprawia, że jest to jeden z najbardziej zróżnicowanych etnicznie krajów na świecie.
W cieniu wulkanów
Papua-Nowa Gwinea znajduje się w strefie Pacyficznego Pierścienia Ognia, co oznacza, że jest to obszar aktywny sejsmicznie i wulkanicznie. Na terytorium całego kraju znajdują się aktywne wulkany, które regularnie wybuchają. To zarówno przekleństwo, jak i bogactwo Papuasów.
Dołącz do dyskusji